Uitvaartfotografie is tegenwoordig een ‘normale verschijning’ en in principe een zelfde doel als bij een trouwreportage: datgene registreren wat later van onschatbare waarde zal zijn. Dikwijls zal er bij een trouwreportage gekozen worden voor geënsceneerde elementen.

Bij uitvaartfotografie is dat uit den boze. Het is zoals het is. En of de weer-omstandigheden optimaal zijn en de gekozen ruimte qua omgevingslicht aan niets te wensen over laat doet niet ter zake. Als fotograaf moet je ook in lastige situaties goed werk op kunnen leveren.

Een flitser, om de boel op te frissen qua licht is natuurlijk niet wenselijk bij een uitvaart. Maar mijn professionele camera’s en lichtsterke lenzen kunnen zich prima vinden in elke ruimte.

Ik registreer een uitvaart op een zo onopvallend mogelijke wijze, maar verstop mij niet met een telelens in de planten of achter struiken. Met twee camera’s binnen handbereik wissel ik met twee verschillende objectieven de juiste momenten die gedenkwaardig zijn voor later.

Dat houdt in dat ik soms ook gewoon tussen de mensen sta om mijn beelden te maken. En op gepaste momenten neem ik wat meer afstand. Het fotograferen zelf geschiedt ook op rustige wijze. (De automatische piloot om X beelden per minuut te schieten is sowieso al niet mijn werkwijze.)

De bloemen voor een afscheid vertellen in hun eigen taal het verhaal van de overledene en van de nabestaanden. In de vertrouwde omgeving van thuis komt Reina Visser bij u op bezoek en luistert. Tijd voor herinneringen en verhalen, tijd voor Reina om ze te vertalen in ideeën voor een passend bloembetoon.

Behalve meesterbloemist is Reina Visser ook beeldend kunstenaar. Ze werkt met o.a. keramiek en vilt, veelal in combinatie met natuurlijke materialen zoals bloemen.

In die hoedanigheid en in relatie tot rouw en troost krijgt ze bijvoorbeeld regelmatig vraag naar het vilten van een persoonlijke lijkwade in zelfgekozen kleuren, het maken van herinneringsdekens en unieke urnen.