Bijna een jaar lang heb ik Hennie Broers, edelsmid uit Leeuwarden gevolgd met mijn camera tijdens het proces van het maken van de nieuwe ambtsketen voor de burgermeester van Waadhoeke.
Door de hele coronacrisis is het een kwestie van lange adem geworden en eenmaal de keten overhandigd moest ik nog snel de laatste eindjes aan elkaar knopen. En dat terwijl alles al tot in de puntjes wat gemonteerd en klaar voor een lancering.
Hoe dan ook, deze is dan vandaag eindelijk gereed voor de premiere. Om 20:00 uur kan je deze korte documentaire zien en aanschouwen hoe het proces is gegaan. Een bijzondere opdracht kan ik wel zeggen. Voor Hennie zeker, maar voor mij ook.
Toen Hennie mij vroeg om een “kort” filmpje te maken van het proces dacht ik wel meteen: “Hoezo kort!?”
Zo’n opdracht doe je niet af met wat vluchtige momenten en dan even snel aan elkaar monteren. Nee, daar wou ik wat meer tijd aan besteden en het ook een “kop” en “staart” geven.
Vooraf hebben we kort met elkaar gesproken over de opzet van het geheel. Moest er een voice-over komen of een soort van interview stijl? Niks van dat alles… Vooral geen oeverloos gepraat. Ik mocht eigenlijk zelf bedenken hoe ik het ging doen. Zolang het maar een mooie registratie werd van het maakproces.
En zo gingen we geregeld op stap met de camera en registreerde ik wat ik interessant vond voor het uiteindelijke eindresultaat.
Als eerste maakte ik de trailer uit de eerste beelden die ik reeds gemaakt had. Want daar wilde de gemeente Waadhoeke ook de nodige aandacht schenken aan haar burgers. De trailer was de eerste opmaat naar wat ik doorzette over de gehele film. De kleurcorrecties, wijze van filmen en de toegepaste muziek.
De muziek maakte ik in sommige delen direct na de montage terwijl ik zelf de film bekeek. Tijdens de beelden “componeer” ik dan wat op dat moment het beste paste bij de beelden. Alle muziek heb ik zelf gemaakt of gebruikte eerder gemaakte tracks uit mijn groeiende bibliotheek. (Dat is vele malen handiger dan uren te zoeken naar rechtenvrije muziek.) En omdat er soms zoveel pauzes tussen zaten, tussen de opnames door kon ik soms opnieuw naar de film kijken en zaken aanpassen, wisselen of muziek opnieuw maken.
Maar soms moet je er een streep onder zetten en er een punt achter zetten. Klaar is ook eens echt klaar!
Als laatste heb ik alles nog ondertiteld en dat was voor mij een nieuwe fase binnen het filmen. Een discipline op zich. Gezocht op internet naar de regels en voorwaarden waaraan een ondertiteling moet voldoen. En als je dacht dat je alles “foudtlooz” had ondertiteld bleek er weer een komma of een woord verkeerd te zijn!
Ook deze laatste hindernis heb ik door verschillende mensen laten controleren en de kleine missers glad gestreken. Daarmee was mijn eerste lange “mini-documentaire” een feit.
Toch wel een beetje trots op het resultaat. En Hennie heeft samen met een aantal andere mensen een geweldige prestatie geleverd.
De burgemeester van Waadhoeke is inmiddels aan het schitteren door de provincie met een nieuwe verzameling zilver om haar nek.